Adı: Köpek...
Bu alemde sadece insanlar yaşamıyor. Başka canlılarda var ve onlar da bazı insanlar gibi bakıma muhtaç olabiliyor. İşte bu durumlarda insan devreye girer ve onların hastalıklarını, ihtiyaçlarını gideriyor, varsa yaralarını sarıyor... Hayvan sevgisi de insan sevgisi gibi... Onlara da merhametle yaklaştığımız zaman mutlu oluruz. Onların da sıcak bir yuvaya, iyi bir yaşama hakkı olduğunu düşünerek onlara davranırsak ileride bizler de kişilik sahibi bireyler olabiliriz. Hayvan sevgisi, insanın hayatını renklendirir, insanların diğer insanlarla olan ilişkilerini de arttırır. Hayvanlar ile yakın olan insanların psikolojik yönlerinin de geliştiğini düşünüyorum. Onlarla konuşarak sanki bir insanla muhabbet edermişcesine iletişim kurabilen insanların iletişim yeteneği de gelişir. Ayrıca bu tebrik edilesi davranışları çevresine de büyük bir örnek olur. Ben en çok köpekleri severim. Her sabah okula gitmeden önce gözlerimin içine merhametle ve sevgiyle bakan bir dostum var. Gözleriyle bana bir şeyler anlatmak isteyen ama bir türlü konuşamayan bir dost bu... Peki kim bu dost? Kimi zaman beslediğim, kimi zaman da bana arkadaşlık eden bir köpeğim var. Gerçi köpeğim demek bencilce belki de, köpek işte kendine ait bir canlı o da bizim gibi... Bir köpek işte, benim değil, sokakların köpeği… Neden benim olsun ne yanii, besliyorum diye sahiplenme hakkı mı veriyorlar bana… Bir köpek, ismini sorarsanız o da: Köpek…
''Kısacası hayvan sevgisi de insan sevgisi kadar kıymetli ve değerlidir. Önemli olan hayvanlara eziyet etmeden, onların da yaşam hakkı olduğunu bilerek onlara şefkatle yaklaşmaktır.''
0 yorum: