Kaybedilmiş ''Sevgi''...

Bu sıralar aklıma takılan bir şey var. İnsanoğlu çok eski zamanlardan günümüze kadar bir çok şey keşfetmiştir. Sanki keşfedilecek bir şey kalmamış gibi. Sizce de öyle değil mi? Gerçi biz insanların gözü doyumsuzdur, sürekli daha fazlasını isteriz... Ben daha önceden keşfedilmiş zamanla da unutulmaya, kaybedilmeye mahkum kalmış bir şeyi önplanda tutacağım. Evet bu ''sevgi''... İnsanlar neden birliktelik içinde huzurlu bir ortam sürdürmeyi değil de, savaşarak zarar vererek bir şeyleri elde etmeye çalışıyorlar anlamıyorum. Bir kez olsun düşünün nedir bu herkesin ağzında dolanan sevgi? Beş harften oluşan basit bir kelime mi? Bir kızın ismi mi? Yoksa bunların ötesinde hayatın anlamı mı? Bir sahildeki kum taneleri kadar çok, gökyüzü kadar uçsuz bucaksızdır bence. Ümit Yaşar'ın da dediği gibi; ''Ne kadar çok seviyorsak,o kadar çok benliğimize saygılıyız demektir.'' bundan ötesi varmı? İçinde ruhu olmayan insan yoktur. Taş kalpli deyip geçeriz bazen,eleştiririz de zaman zaman. Ancak o taşın bile derinliklerde bir yerlerde ruhu vardır. Ruhun ihtiyacı sevgidir.
İyi düşünün ve sevgiyle kalın...!